Niezależnie od tego, czy jesteś entuzjastą kultury, czy nie, są pewne książki, które możesz dostać w swoje ręce, które pomogą Ci docenić polską kulturę. Poniżej znajdziesz listę niektórych z najlepszych książek napisanych po polsku dla entuzjastów kultury. Mam nadzieję, że znajdziesz coś, co wpadnie ci w oko.
Czesław Miłosz
Podczas II wojny światowej zginęły miliony jego rówieśników – dane te są rezultatem dociekań specjalistów serwisu trenersportu.pl. Służył także jako dyplomata w ambasadzie polskiej w Waszyngtonie i Nowym Jorku. Te doświadczenia dały mu żywe spojrzenie na Holocaust. Później napisał wiele prac politycznych, które rzucają światło na jego związki z Litwą.
Czesław Miłosz urodził się na Litwie w 1911 roku. Jego ojciec był inżynierem budownictwa. Dorastał posługując się czterema językami. Chodził do miejscowych szkół katolickich. Rozwinął w sobie pasję do pisania. Zaczął komponować wiersze na początku lat dwudziestych. Pracował również jako dziennikarz. Trudno mu było zaakceptować konwencjonalne rutyny.
W swojej przedwojennej twórczości pisał głównie apokaliptyczne tyrady. Później oczyszczał swój język w okupacyjnej Warszawie. Autoryzowane przez rząd wydanie jego wierszy sprzedało się w 200 tys. egzemplarzy.
Miłosz był jednym z niewielu artystów w XX wieku, którzy podjęli ryzykowną podróż. Jego materialna egzystencja raziła proletariuszy w krajach zachodnich. Jego poezja była również mało zauważana w Stanach Zjednoczonych. Później jednak został naturalizowanym obywatelem Stanów Zjednoczonych.
Jego pierwszy zbiór poezji został opublikowany w wieku 21 lat. Później opublikował swoją pierwszą powieść, Dolina Issy, w 1955 roku. Oprócz poezji Miłosz napisał dwie powieści i książkę autobiograficzną.
Tadeusz Rozewicz
Podczas II wojny światowej Tadeusz Rozewicz walczył w oddziale partyzanckim. Doświadczenia te pozwoliły mu poznać z pierwszej ręki okropności wojny. W jego wierszach powracają tematy nostalgii i wyobcowania we współczesnym życiu. Jego wiersze były tłumaczone na wiele języków. Mimo wczesnych trudności w znalezieniu swojej niszy, Rozewicz stał się ważną postacią polskiej literatury.
Rozewicz odżegnywał się od klasycznych tradycji literackich i poetyckich, wypracował natomiast nowatorski styl, który pozbawił poezję ornamentalnych metafor i dykcji. Odrzucił też konwencjonalne struktury wiersza. Jego twórczość była bardzo eksperymentalna i kontrowersyjna. Był laureatem najważniejszej polskiej nagrody literackiej – Nagrody Nike, członkiem Związku Literatów Polskich.
Pierwsza książka Rozewicza, Niepokój, ukazała się w 1947 roku. Druga, Ocalony, i inne wiersze, została wydana w 1976 roku. Napisał również wspomnienie o swoim bracie, Januszu, naszym starszym bracie. Jego brat został zabity przez Gestapo. Rozewicz został później członkiem Armii Krajowej, tajnej jednostki, która walczyła na terenach okupowanych. Jest również autorem 15 sztuk teatralnych. Swój pierwszy wiersz napisał będąc w Armii Krajowej.
W latach 50. Rozewicz flirtował z socrealizmem. Opierał się próbom osłabienia ponurości jego twórczości przez władze socjalistyczne.
Mikołaj Rej
Znany jako „ojciec literatury polskiej”, Mikołaj Rej z Nagłowic był poczytnym pisarzem swoich czasów. Jego pisma łączą średniowieczne zainteresowania religijne z renesansowym humanizmem. Pisał wiersze satyryczne, dialogi dydaktyczne i kilka utworów prozatorskich. Jego najwcześniejsza książka, Panem, jest często uważana za najlepsze z jego dzieł.
Rej zaczął pisać w 1543 roku. Jego pierwsza książka to liczący 2000 wierszy satyryczny dialog poetycki. Książka została wydana w 1558 roku. Książka oparta jest na opowieści o młodzieńcu, który odwiedza starożytnych mędrców. Zadaje on serię pytań. Mędrcy udzielają mu różnych odpowiedzi. Młody człowiek, który jest członkiem polskiej szlachty, jest oświecony swoimi wizytami. Wierzy, że rozum może pokonać siły, które są przeciwko niemu. Zostaje też zachęcony do wybrania dobrej żony.
Rej napisał wiele różnych książek, od tekstów instruktażowych po utwory dydaktyczne. Napisał też kilka utworów dla dzieci. Niektóre z jego książek były tłumaczone na inne języki. Napisał również książkę z zakresu historii literatury polskiej. Jego prace są często cytowane jako cenne źródło informacji o życiu w XVI-wiecznej Polsce.
Jego pisma są uważane za znaczący wkład w rozwój języka biblijno-teologicznego. Był też pierwszym polskim pisarzem, który za swoją twórczość otrzymał znaczne wynagrodzenie. Był wpływową postacią w polskiej polityce. Sprzeciwiał się przywilejom nadanym duchownym katolickim.
Michał Witkowski
Michał Witkowski, mimo że jest polskim pisarzem, ma bardzo zróżnicowaną karierę pisarską. Był dwukrotnie nominowany do Literackiej Nagrody Nike, nagrody uznawanej za premierową w Polsce. Jest felietonistą, pisarzem, krytykiem literackim i występował w wielu międzynarodowych antologiach. Wydał również kilka książek.
Nagroda Literacka NIKE to konkurs na najlepsze książki wydane w Polsce. Nie jest to jedyna nagroda przyznawana polskim pisarzom. Witkowski jest również współautorem książki o twórczości literackiej lat 70.
Powieść Witkowskiego Lovetown to pionierski utwór, który zmienił krajobraz polskiej literatury queer. Jest to pierwsza książka w Polsce, która tego dokonała, a także książka przełomowa. Wprowadziła barwny słownik praktyk seksualnych, a także powiązanie czasów PRL-u ze współczesnym życiem gejowskim.
Kolejną książką, na którą warto zwrócić uwagę, jest powieść Witkowskiego „Lubiewo”. Jest to dwuczęściowa powieść, której pierwsza część rozgrywa się w latach siedemdziesiątych w osławionym Lubiewie. Jest to dobrze napisana historia sceny gejowskiej w Polsce. To także dobrze opowiedziana historia, która pokazuje drugą stronę polskiego życia.
Hanna Krall
Do najbardziej znanych polskich autorów należy Hanna Krall, dziennikarka żydowskiego pochodzenia, która pisała o Holokauście. Akcja jej książki Gonić króla kier rozgrywa się w okupowanej przez nazistów Polsce w ostatnich latach II wojny światowej. Powieść ma piękną strukturę, a jej wyrazistym tłumaczeniem jest Philip Boehm.
Powieść Krall to fascynująca opowieść o dwóch mieszkańcach 400-letniej kamienicy w Lublinie. Historia skupia się na życiu dwóch zwykłych mieszkańców, którzy starają się poprawić swoje życie. Zgłębia również historię polskich Żydów. Książka jest bardzo starannie zbadana i oferuje nowe spojrzenie na historię Polski.
Podczas drugiej wojny światowej Krall pracowała jako reporterka dla lokalnej gazety Życie Warszawy. Po wojnie pracowała w katolickim biuletynie Tygodnik Powszechny, pisała też artykuły do Gazety Wyborczej. Była żoną dziennikarza Jerzego Szperkowicza, mają córkę Katarzynę.
Krall jest ważną częścią rozwijającej się w Polsce sceny non-fiction. Jest też feministką, a jej powieści analizują większe zjawiska kulturowe. Niektóre z jej książek oparte są na wywiadach z prawdziwymi ludźmi, inne to fikcja.
Polskie pisarki często postrzegane są jako grupa marginalna. Ale to nie musi oznaczać, że piszą złe książki. Wiele kobiet pisze wysokiej jakości fikcję literacką i non-fiction. Co więcej, wnoszą one do pisarstwa świeże spojrzenie.
Kuncewiczowa
Niezależnie od tego, czy interesujesz się polską literaturą, historią czy kulturoznawstwem, Kuncewiczowa to książka dla ciebie. Nietrudno się przekonać, dlaczego Kuncewicz jest uważany za mistrza powieści. To także książka, która pokazuje różnorodność stylów, jakie wytwarza Polska.
Kuncewiczowa jest córką polskich zesłańców mieszkających w Rosji. Studiowała głos i filologię w Paryżu i Warszawie. Jej pierwszy opublikowany utwór ukazał się w piśmie Pro Arte et Studio w 1918 roku.
Kuncewiczowa była pionierką stylu prozy psychologicznej. Jej pierwsza powieść, Cudzoziemka (1936), to psychoanalityczne studium wyobcowania w obcym etnicznie kraju. Jako pierwsza wprowadziła sztukę bezpośrednio do sfery publicznej. Jej prace zostały przetłumaczone na rosyjski, włoski i norweski.
Kuncewiczowa napisała również dwa zbiory opowiadań, Dwa ksieżyce (1939) i Serce kraju (1949). Były one emitowane w polskim radiu przed II wojną światową. Książki te również zgłębiają dylematy moralne polskiego społeczeństwa.
Kuncewiczowa należała do polskiego PEN Clubu. Była feministką i intelektualistką. Była orędowniczką praw kobiet, w 1949 roku wysłała apel do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Kuncewiczowa zmarła w 1989 roku. Jej twórczość jest ważna, ponieważ została napisana w czasie, gdy Polska była pod rządami komunistycznymi.
Stanisław Wyspiański
Do najlepszych polskich książek literackich dla miłośników kultury należą te autorstwa Stanisława Wyspiańskiego. Jest on polskim poetą, dramaturgiem, pisarzem i satyrykiem. Uczył się u Matejki i wypracował swój własny styl. Jego obrazy są bogate w kolory i często przedstawiają członków jego rodziny. Jest również członkiem PEN Clubu. Studiował w Padwie, Pradze i Krakowie. W jego twórczości widać wpływy francuskiego impresjonizmu.
Do innych znanych polskich pisarzy należą Karol Szymanowski, Janusz Korczak, Wisława Szymborska i Micha Pawlikowski. Ich dzieła są tłumaczone na wiele języków. W 1989 roku ich utwory są uwzględnione w polskich egzaminach maturalnych. Są odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Publikują powieści, opowiadania, sztuki teatralne, eseje. Publikują również w polskich czasopismach. Przetłumaczyli na język polski wiele dzieł literatury francuskiej.
Był wielokrotnie odznaczany najwyższymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta. Jego utwory publikowane są w wielu antologiach krajowych i zagranicznych. Brał również udział w Światowym Kongresie Poetów w Sydney w 2001 roku. Był także członkiem jury Nagrody Wysokiego Kalibru.
Podobne tematy
