Niezależnie od tego, czy jesteś polonistą, czy tylko fanem, najlepsze polskie książki literackie pomogą Ci zagłębić się w bogatą kulturę Polski i dowiedzieć się więcej o jej mieszkańcach. Od Wisławy Szymborskiej do Czesława Miłosza, jest wielu polskich autorów, którzy piszą o życiu i codziennych wyzwaniach, z którymi borykają się ludzie w Polsce. Autorzy ci pomogli milionom ludzi na całym świecie znaleźć nowy sposób postrzegania świata.
Zapraszamy do lektury artykułu, który jest wynikiem naszej wspólnej inicjatywy z
Czesław Miłosz
Kilka z książek literackich Czesława Miłosza dla uczonych bada jego życie i twórczość. Oferują również wgląd w jego środowisko polityczne i kulturalne.
Biografia autorstwa Andrzeja Franaszka oferuje wnikliwy portret życia i twórczości Miłosza. Zawiera noty o jego twórczości, a także pełną biografię autora.
Inna książka, Czesława Miłosza: Podróż w czasie Ewy Kołodziejczyk, omawia jego pierwszy dłuższy pobyt w Stanach Zjednoczonych w latach 1946-1950. Książka zawiera również eseje i niepublikowane prace.
Oprócz swoich dzieł, Miłosz napisał prozę non-fiction, która obejmuje II wojnę światową i kluczowy okres historii Europy. Jego eseje o literaturze w czasie wojny, zwłaszcza eseje o literaturze polskiej, zostały przetłumaczone na język angielski i są niezbędną lekturą dla badaczy i studentów literatury.
Czesław Miłosz jest również powieściopisarzem. Jego powieść The Wasteland, wydana pośmiertnie w Polsce w 2012 roku, rozgrywa się w dystopijnej przyszłości bez patriarchatu. Jest inspirowana „Pustkowiem” T.S. Eliota.
Miłosz to także krytyk. Pisał dla Polskiego Radia i był członkiem klubu literackiego Tworczosc w Krakowie. Oprócz pisania esejów, Miłosz wydał kilka zbiorów wierszy. Tłumaczył także Szekspira na język polski. W 1976 roku był stypendystą Guggenheima w dziedzinie poezji. W 1977 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Michigan. W latach 1979-1980 został wybrany przez Senat Akademicki na wykładowcę naukowego.
Czesław Miłosz otrzymał w 1980 roku literacką Nagrodę Nobla. Otrzymał również nagrodę polskiego PEN clubu za przekład. Jego poezja jest mroczna i bogata.
Czesław Miłosz przeżył wiele rewolucji i ludobójczych wojen. Pisał o swoich doświadczeniach w tych okresach, na co wpływ miały jego osobiste przeżycia. W swoim pisarstwie Miłosz stara się opisać okropności wojny, jednocześnie starając się przekazać swoje osobiste uczucia.
Wisława Szymborska
Pomimo niezwykłych osiągnięć literackich, Wisława Szymborska nie jest znana czytelnikom anglojęzycznym. Jej twórczość to doskonały przykład polskiej poezji wymykającej się konwencjonalnym klasyfikacjom. Jest laureatką kilku znaczących nagród, w tym Literackiej Nagrody Nobla, nagrody literackiej Polskiego PEN Clubu oraz Nagrody Herdera. Jej poezja oświetla najbardziej egzystencjalne problemy ludzkiej egzystencji. Łączy też pomysłowość i duchowość, tworząc wiersze wyjątkowe i niepowtarzalne w polskiej tradycji literackiej.
Kariera Wisławy Szymborskiej obejmowała ponad pięćdziesiąt lat. Jej pierwszy wiersz, Szukając słów, został opublikowany w 1945 roku. Pracowała także nad felietonem w gazecie i uczestniczyła w konspiracyjnych spotkaniach edukacyjnych. W 1978 roku założyła Towarzystwo Kursów Naukowych. Otrzymała także nagrodę literacką Polskiego PEN Clubu oraz Nagrodę Goethego.
W 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Oprócz poezji pisała eseje i recenzje. Ilustrowała również książki, takie jak podręcznik Jana Stanisławskiego First Steps in English. Tłumaczyła również francuskich poetów, takich jak Charles Baudelaire i Paul d’Aubigny. Obecnie pracuje nad autoryzowaną biografią Czesława Miłosza.
Przeżyła okupację hitlerowską i reżim komunistyczny. Utrzymywała też ścisłe grono przyjaciół. Szymborska i jej mąż, poeta Adam Włodek, mieszkali w domu literatów w Krakowie. Była członkiem grupy literackiej Życie Literackie, w której przez wiele lat pracowała jako publicystka. Grupa została jednak rozwiązana po tym, jak rząd zażądał jej zamknięcia.
Wydała kilkanaście tomików poezji. Pierwsze dwa tomy to poezja socrealistyczna. Prefigurują one tematykę jej późniejszej twórczości. W trzecim tomie następuje zmiana stylu i zmiana podejścia Szymborskiej do tematu.
Czesław Rozewicz
W XX wieku poezja polska była znaczącym ruchem literackim. Wykład analizuje rolę poezji w historii XX wieku, zwracając szczególną uwagę na Czesława Miłosza i Tadeusza Rozewicza. Rozważa również międzynarodowy wpływ polskich poetów w XX wieku.
Rozmowa koncentruje się na „polskiej szkole poezji” i jej znaczeniu zarówno dla wspólnoty narodowej, jak i dla uniwersalnych problemów. W dyskusji pojawiają się pytania o ponadnarodowe wpływy kulturowe i rolę poezji w burzliwej historii Polski.
Wykład bada również rolę przekładu w literaturze polskiej. Profesor Stepien pisała zarówno o Józefie Czechowiczu, jak i Tadeuszu Rozewiczu, studiowała Bolesława Leśmiana i Zbigniewa Herberta. Przełożyła kilka utworów tych dwóch ostatnich. Zredagowała też cztery dwujęzyczne tomy wybranych wierszy Czesława Miłosza.
W XX wieku poezja polska miała również duży udział w tradycji awangardowej. Poeta Tadeusz Rozewicz pisał prostym wierszem bez wielkich liter. Poszukiwał prawdy dla czytelników. Rozewicz wydał ponad dwadzieścia znaczących zbiorów wierszy. Otrzymał liczne nagrody. Jego utwory zostały przetłumaczone na ponad pięćdziesiąt języków. Za powieść Matka odchodzi otrzymał Nagrodę Nike.
Rozmowa dotyczy również relacji między polską poezją a Holokaustem. Prelegent bada, jak poezja reagowała na Holokaust i II wojnę światową. Zwraca uwagę, że poezja ma nieodłączne poczucie spóźnienia, poczucie, że rodzi się po znaczącym wydarzeniu. To poczucie spóźnienia jest ściśle związane z burzliwą historią Polski przed i w czasie II wojny światowej.
Profesor Stepien pisała również o Józefie Czechowiczu i Tadeuszu, badała obu poetów. Pisała także o Zbigniewie Herbercie, współredagowała cztery dwujęzyczne tomy wybranych wierszy Czesława i Tadeusza Miłosza.
Jakub Frank
Znany swoim wyznawcom jako „Księgi Jakuba” Jakub Frank był osiemnastowiecznym polskim mistykiem i mesjaszem. Dążąc do zjednoczenia trzech religii, głosił wersję moralności, która została wywrócona do góry nogami. Twierdził, że jest Mesjaszem i był również przywódcą sekty. Jego zwolennicy przyjęli go jako mesjasza, a on sam przyciągnął dziesiątki tysięcy wyznawców.
Księgi Jakubowe to złożona powieść, która łączy wiele gatunków, aby opowiedzieć skomplikowaną historię. Tytuł powieści to sprytny kalambur na temat sloganów marketingowych wczesnych wydawców. Powieść jest gęsta od zdarzeń, szczegółów i historii. Została wydana w Polsce i otrzymała groźby śmierci od polskich nacjonalistów. Pisanie zajęło Tokarczuk dziesięć lat.
Powieść Tokarczuk jest drobiazgowo zbadanym studium człowieka, który miał ważną rolę w historii Europy. Powieść opowiada o wierze religijnej, tożsamości religijnej i religii zorganizowanej, a także o zawiłościach oświecenia w Europie Środkowej. Porusza też ważne kwestie dotyczące feminizmu, nowoczesności, religii i historii.
Na stronie tytułowej powieści znajduje się długi podtytuł. Tłumaczy się go jako „Księgi Jakuba”. Sama w sobie jest to imponująca powieść. Jest wypełniona wieloma głosami, gatunkami i ogromną ilością badań. Została przetłumaczona z języka polskiego na angielski. To tłumaczenie jest również złożone, ze względu na różnice językowe.
Poza tym, że jest to genialna powieść, The Books of Jacob jest również manifestem pisania fikcji historycznej. W powieści babcia głównego bohatera jest kobietą, która jest świadkiem krwawej historii Żydów w Polsce. Jej świadomość wędruje przez czas i Europę.
Drive Your Plow… by Janina
Wydana w Polsce powieść Olgi Tokarczuk Drive Your Plow Over the Bones of the Dead została przetłumaczona na język angielski przez Antonię Lloyd-Jones. W powieści starsza kobieta jest nauczycielką w odległej polskiej wsi. W miarę rozwoju powieści Janina angażuje się w śledztwo dotyczące miejscowych myśliwych, którzy zabijają zwierzęta.
Powieść Olgi Tokarczuk łączy humor, dowcip i filozofię. Wnikliwie przygląda się temu, jak zwierzęta są karane przez myśliwego za jego miłość do mięsa. Widać to w „Prowadź swój pług przez kości”. Autorka bada pogranicze między szaleństwem a zdrowym rozsądkiem. W tym thrillerze obyczajowym śledztwo Janiny prowadzi ją do odkrycia nadprzyrodzonego potwora, który prześladuje wieś.
Wykorzystując monolog wewnętrzny Janiny Duszejko, powieść opowiedziana jest w serii winiet, które rozgrywają się w odległej polskiej wsi. Opowieść Janiny przeplata się z napomnieniami na temat okrucieństwa wobec zwierząt na wsi. Miłość do zwierząt łączy z fascynacją astrologią. Zostaje śledczym, gdy astrologiczne przepowiednie dla jej postaci okazują się trafne.
Prowadź swój pług przez kości została wydana po przyznaniu Tokarczuk międzynarodowej nagrody Man Booker. Powieść została potępiona jako powieść proekoterrorystyczna, zarzucano jej również antychrześcijaństwo. Choć początkowo wydano ją po polsku, dekadę później została przetłumaczona na język angielski. Została zaadaptowana na film pod tytułem Spór przez Agnieszkę Holland.
Tytuł pochodzi z wiersza Williama Blake’a. Wiersz Blake’a jest opisywany jako „skomplikowana forma Scrabble”, która odzwierciedla rozpadające się więzi między niebem a ziemią. Wiersz został przetłumaczony na język angielski i stał się inspiracją dla tytułu powieści Tokarczuk.
Podobne tematy
