Najlepsze książki o literaturze polskiej dla miłośników literatury

Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem polskiej literatury, czy po prostu interesujesz się tym gatunkiem, istnieje wiele wspaniałych książek do przeczytania. Poniżej przedstawiamy kilka rekomendacji.

Popiół i diament

Wśród najlepszych polskich książek literackich znajdują się te, które zgłębiają relacje między jednostkami, politykę ponadnarodowych bytów i sens życia. Na tej liście znajdują się książki napisane przez nagradzanych autorów. Badają one również relacje między religią a polityką. Książki te zgłębiają również wydarzenia wojenne i zmagania polskiego społeczeństwa. Książki te są często uważane za najważniejsze książki napisane o Polsce w XX wieku.

Powieść Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego została przetłumaczona na film i powstała na podstawie książki. Film ten otrzymał Międzynarodową Nagrodę Krytyków na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1959 roku.

Akcja powieści toczy się ósmego maja 1945 roku. Maciek (Cybulski) i Andrzej (Pawlikowski) są bojownikami Armii Krajowej, którzy dostali rozkaz zabicia Szczuki (Wacław Zastrzeżyński), komunistycznego urzędnika. Dochodzi do spartaczonego zamachu.

Ta książka to lektura obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się polską literaturą. Ma też intrygującą narratorkę, Janinę (Krzysztof Kiecik), studentkę astrologii. Ona sama stawia się w centrum śledztwa – cytat ten jest udostępniony przez redaktora portalu . Tytuł książki ma wiele imagistycznych znaczeń. Tytuł nawiązuje również do śmierci Sterlinga Haydena.

Książka ma mroczne poczucie humoru. Postacie są również dowcipne. Książka jest popularna kultowa w Polsce i wielu krajach europejskich.

Powieść jest również oparta na słynnym powstaniu, które miało miejsce w Warszawie, w Polsce. Powstanie to doprowadziło do śmierci blisko 200 tysięcy warszawiaków. Doprowadziło również do zniszczenia większości Warszawy. Ta książka to świetny sposób na poznanie wojny i powstania.

Film ma też swoją kultową odsłonę. Styl Wajdy był porównywany do stylu Orsona Wellesa, z głębokimi kompozycjami i niskimi kątami. W filmie widoczne są również wpływy włoskiego neorealizmu.

Quo Vadis

Przez cały XX wiek Quo Vadis sprzedało się w milionach egzemplarzy i nadal jest uważane za najlepiej sprzedającą się polską książkę literacką wszech czasów. Pierwotnie opublikowana w Polsce w 1896 roku, powieść opowiada historię chrześcijanki o imieniu Lygia i rzymskiego patrycjusza o imieniu Marcus Vinicius.

Jest to opowieść o rzymskich rządach za panowania Nerona i konflikcie między kodeksem moralnym Imperium Rzymskiego a religią chrześcijańską. Lygia to chrześcijanka, która jest wysoko postawioną zakładniczką i jest zakochana w członku rzymskiej klasy rządzącej, Marku Winicjuszu. Jednak ich związek jest utrudniony przez rzymskie prześladowania chrześcijan.

Quo Vadis zostało przetłumaczone na ponad 50 języków i sprzedało się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Oprócz popularności, powieść przyczyniła się do otrzymania przez Henryka Sienkiewicza w 1905 roku literackiej Nagrody Nobla. Ponadto powieść doczekała się licznych adaptacji filmowych.

Sienkiewicz jest jednym z najpopularniejszych polskich autorów wszech czasów. Wśród jego dzieł znajdują się literackie utwory westernowe w stylu Jamesa Fenimore’a Coopera. Pisał również powieści historyczne, które biorą swoje fabuły z rzeczywistych wydarzeń historycznych.

Po wydaniu powieść spotkała się z dużym uznaniem publiczności. Została również przetłumaczona na język angielski i kilka innych języków. Została jednak skrytykowana za stosowanie niepotrzebnego okrucieństwa.

W powieści pojawiają się również postacie historyczne. Na uwagę zasługuje przedstawienie apostołów Szymona Piotra i Pawła z Tarsu oraz Gajusza Petroniusza Arbiter. W powieści pojawiają się również Tatarzy, którzy byli ważną grupą mniejszościową w Polsce.

Została przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków i jest uważana za jedną z najlepiej sprzedających się polskich książek literackich wszech czasów. Została zaadaptowana na kilka filmów, w tym na film Jerzego Kawalerowicza z 2001 roku.

W czerwieni

Pomimo faktu, że większość polskich książek literackich jest napisana przez mężczyzn, pisarki wniosły w swoim czasie kilka godnych uwagi dzieł. Czy jest to najlepsza powieść stulecia, czy seksowna historia o czarownicy, te pisarki mają nam coś lub dwa do powiedzenia.

Kilka z tych powieści to rzeczywiście ciekawa lektura. Najbardziej godna uwagi i najbardziej efektowna jest historia Alicji Tabor, która w 2013 roku zdobyła także Nagrodę Literacką Nike. I choć historia nie jest dla osób o słabym sercu, to założenie powieści jest ciekawe. Młoda kobieta wraca do rodzinnego miasta, gdzie prowadzi śledztwo w sprawie zaginięć dzieci.

Najlepszą rzeczą w Zabójczej cioci jest jej dowcipna proza. Mimo że została napisana po II wojnie światowej, doczekała się adaptacji w postaci jednego z najlepszych filmów w historii. Założeniem powieści jest odpowiedź na pytanie: „Jaki jest sens bycia żywym?”. Choć powieść skierowana jest do dorosłych, to pojawia się w niej również ciekawa nastoletnia narratorka, która stawia siebie w centrum śledztwa. Powieść zawiera również jeden z bardziej efektownie wyglądających trójzębów.

Pomimo tego, że większość polskich książek literackich została napisana przez mężczyzn, pisarki dostarczyły namiastki kobiecych głosów w czasie i miejscu, w którym głosy kobiet były rzadkie. Te pisarki stworzyły dzieła o wielu różnych gatunkach, a jest kilka książek, które z pewnością stanowią interesującą lekturę. Ta lista dziewięciu najlepszych polskich książek dla miłośników literatury z pewnością zrobi wrażenie. Pomimo faktu, że te książki są napisane w różnych językach, nadal będziesz mógł uzyskać swoją poprawkę z Kindle Unlimited, który oferuje ponad 1 milion tytułów, lub Audible Plus, który oferuje subskrypcję audiobooków.

Stanisław Wyspiański „Ulica Krokodyli”

W pierwszej połowie XX wieku niejaki Eric P. Kelly kierował pociągiem z zaopatrzeniem dla amerykańskiej jednostki pomocowej w Polsce. Napisał kilka książek dla młodzieży, w tym „Złotą gwiazdę Halicza”.

Chociaż Kelly’emu nie przypisuje się wynalezienia koła chwały, jego Trębacz z Krakowa jest dobrze zbadaną i dobrze napisaną powieścią samą w sobie. Pokazuje również zapał autora do polskiej historii, który odziedziczył po swoim ojcu, znanym historyku.

Jako historyk amator, autor mógł skorzystać z wielu źródeł naukowych, w tym z archiwów Uniwersytetu Krakowskiego, Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu w Nowym Jorku. Wiele z tych miejsc odwiedził zresztą w trakcie swoich studiów nad kulturą słowiańską.

Miał też dostęp do bogatej literatury o Krakowie. Jego ciekawość i miłość do tego miasta były tak silne, że był w stanie napisać o nim książkę, w komplecie ze srebrną trąbką podarowaną przez radnych miasta Krakowa.

Liczba jego zagranicznych gości nie miała sobie równych, co potwierdza jego książka, będąca dobrze napisaną i zbadaną opowieścią o minionej epoce. Czytelnikowi pozostaje poczucie tego, co dobre, złe i brzydkie w tamtym okresie, a także kilka pozostających w pamięci wspomnień. Autor nie był jedynym, który wyciągnął tę lekcję.

Był też jednym z niewielu szczęśliwców, którzy odwiedzili krakowski odpowiednik Watykanu. Chociaż Watykan nie jest dobrym miejscem do spędzania czasu, udało mu się zajrzeć do Kościoła Matki Bożej.

Krytyka Tokarczuk wobec polskiego społeczeństwa

Aktywistka Olga Tokarczuk stała się celem prawicowo-populistycznego dyskursu w Polsce. Nazywano ją rekreantką i agentką obcych sił. Oskarżano ją o szkalowanie polskich tradycji narodowych. Prawicowe media przedstawiały jej pisarstwo jako dowód wyobcowania ze wspólnoty narodowej. Mimo tych zarzutów Tokarczuk pozostaje „informatorem zagranicznym” o Polsce. Prowadzi też kampanię przeciwko prawicowemu zwrotowi kraju.

Wybitnie prawicowa partia polityczna, Prawo i Sprawiedliwość (PiS), sprawuje władzę od 2015 roku, na nowo kształtując krajobraz kulturowy Polski. Zmieniła politykę finansowania, przejęła instytucje kultury. Podzieliła też Polskę na wyimaginowany naród walczący o suwerenność. Zmieniła misję kultury.

Tokarczuk była jednym z kilku głosów sprzeciwu wobec nacjonalizacyjnego zapału w polityce. Argumentowała, że społeczeństwo polskie stało się zbyt autorytarne. Wyrażała też zaniepokojenie brakiem szacunku dla mniejszości. W jednym z wywiadów stwierdziła, że jest zaniepokojona entropią porządku demokratycznego i tym, że Polska zbliża się do autorytaryzmu. Skrytykowała obecny polski rząd za to, że nie poświęca wystarczająco dużo uwagi Holokaustowi.

W powieści Księgi Jakubowe Tokarczuk przedstawia życie XVIII-wiecznego polskiego mistyka, Jakuba Franka. Frank był przywódcą sekty. Powieść porusza także kwestie wiary religijnej i feminizmu.

Przez całe życie Tokarczuk była krytykowana przez konserwatystów za stawianie nie-Polaków i nie-katolików ponad Polakami i katolikami. Zarzucano jej również stawianie zwierząt ponad ludźmi. W odpowiedzi na to w mediach społecznościowych pojawiła się akcja zachęcająca do zwracania jej książek. Fundacja Olgi Tokarczuk wystawiła książki na aukcję i zebrała sporą sumę pieniędzy. Następnie ponownie wystawiła je na aukcję, a dochód przeznaczyła na finansowanie społeczności LGBTQ+ w Polsce.

Podobne tematy