Niezależnie od tego, czy jesteś zapalonym czytelnikiem, czy dopiero zapoznajesz się z polską literaturą, trudno jest znaleźć dobre książki, które Cię zainteresują. Dlatego musisz wiedzieć, gdzie szukać. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci znaleźć kilka najpopularniejszych książek polskich pisarzy.
Lalka
Niezależnie od tego, czy jesteś nowicjuszem w polskiej literaturze, czy interesujesz się historią Polski, Lalka to lektura obowiązkowa. Ta uznana powieść jest alegorią XIX-wiecznej trudnej sytuacji i oferuje wszechstronne spojrzenie na polską kulturę. Mięsem książki jest żywy obraz Warszawy końca XIX wieku. Książka bada również przejście od umysłu zabobonnego do wykształconego. Istnieje wiele paraleli między życiem bohaterów a naszym własnym, 130 lat później.
Bolesław Prus to polski powieściopisarz – fragment ten jest twórczością ekspertów portalu beautyxpress.pl. Napisał wiele książek, w tym Lalkę, która uważana jest za arcydzieło realizmu. Lalka została pierwotnie skomponowana na potrzeby serializacji w latach 1887-1889. W formie książkowej została wydana w 1890 roku. Została przetłumaczona na wiele języków i została wyprodukowana jako mini serial telewizyjny. The Doll była kilkakrotnie adaptowana na potrzeby filmu.
Lalka jest również tłumaczona na angielski jako The Doll. Tłumaczenie Davida Welsha jest doskonałe. Czyta się z dobrym wyważeniem swojskości i obcości. Ma też ciekawą i szczegółową krytykę społeczną. Książka ta jest jedną z najlepszych polskich powieści realistycznych.
Powieść została przetłumaczona na wiele języków, ale oryginalnie została napisana po polsku. Jest uważana za klasykę i była kilkakrotnie adaptowana na potrzeby filmu. Lalka jest ważną częścią języka polskiego, a wiele szkół wymaga od uczniów przeczytania tej powieści. Tłumaczenie zostało wydane w formie książkowej w 1890 roku. Powieść została poprawiona przez Dariusza Tolczyka i Annę Zaranko w 1996 roku. Książka została przetłumaczona na dwadzieścia trzy języki.
Stanisław Wokulski jest kupcem w średnim wieku, zakochanym w pięknej młodej arystokratce. Dwójka spotyka się kilkakrotnie, by dyskutować o nauce. Wokulski jest również miłośnikiem przejażdżek balonem. Wokulski jest również chemikiem, a jego pasja do nauki i techniki jest głównym elementem powieści.
Czesław Miłosz
Podczas II wojny światowej Czesław Miłosz był członkiem polskiego ruchu oporu w Warszawie. Po wojnie służył jako dyplomata Polski Ludowej. Później został profesorem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
Miłosz pisał po polsku, angielsku i rosyjsku. Jego pisarstwo koncentrowało się na historii, polityce, moralności i wierze. Miał duży wpływ na przybliżenie polskiej publiczności dzieł zachodnich. Był także orędownikiem większej świadomości literatur słowiańskich na Zachodzie.
Miłosz opublikował wiele zbiorów. Jego pierwszym zbiorem było Miasto bez nazwy (1933). Jego najbardziej znanymi utworami były Z wschodzącego słońca (1952) i Dolina Issy (1955). Napisał również kilka utworów w języku francuskim. Ponadto pisał scenariusze dla polskiego serwisu BBC.
Miłosz był również tłumaczem Szekspira. Był członkiem Institute of Arts and Letters.
Wydał we Francji cztery książki. W 1977 roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej i szwedzkiej na Uniwersytecie Adama-Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1975 i 1976 był także stypendystą Instytutu Szwedzkiego. Był także stypendystą dziennikarskim Mileny Jesionowskiej w Institut fur die Wissenschaften vom Menschen w Wiedniu.
Miłosz zmarł w Krakowie w 2004 roku. Został pochowany w kościele rzymskokatolickim na Skałce. Otrzymał symboliczny klucz do Krakowa. Kościół na Skałce to słynne miejsce honorowe dla wybitnych Polaków. Stanowi fascynujące połączenie tradycji i nowoczesności.
Miłosz był także poetą nagrodzonym Noblem. Urodził się w Szetejniach na Litwie w 1911 roku. Został wychowany w duchu litewskim. Jego ojciec był inżynierem budowlanym w carskiej Rosji. Uczęszczał do miejscowej szkoły katolickiej. Znał cztery języki, w tym polski i rosyjski.
Wisława Szymborska
Znana jako wybitna polska poetka i pisarka, Wisława Szymborska jest autorką piętnastu książek prozatorskich i poetyckich. Jej utwory zostały przetłumaczone na wiele języków i są dobrze znane polskim czytelnikom. W 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Jednak niewielu anglojęzycznych czytelników zna jej twórczość. Oprócz twórczości poetyckiej Szymborska znana była z krytyki literackiej.
Zaczęła pisać wiersze, gdy miała pięć lat. Studiowała literaturę polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Uczyła się także w podziemnej szkole na Wawelu. Później pracowała jako sekretarka w piśmie oświatowym. Studia przerwała w 1948 roku. Jej pierwszy wiersz ukazał się w 1945 roku w dodatku literackim do dziennika „Dziennik Polski”.
Podczas II wojny światowej rodzina Wisławy Szymborskiej pozostała w Krakowie. Jej ojciec, Szymborski, był profesorem geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zajęciu Polski przez nazistów w 1939 roku Szymborski, aby uniknąć deportacji, zaczął pracować na kolei. Był też namiętnym czytelnikiem książek źródłowych.
Szymborski pracował również w Życiu Literackim, tygodniku literackim. Do redakcji dołączyła w 1953 roku. Należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, podpisywała wiele petycji. Jej działalność polityczna nasiliła się w latach 80. W 1995 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W momencie przyznania nagrody napisała swoją autobiografię.
Wśród wielu nagród Wisława Szymborska otrzymała w 1991 roku Nagrodę Goethego. Otrzymała również Nagrodę Herdera w 1995 roku.
Oprócz twórczości poetyckiej Wisława Szymborska pisała również książki z zakresu krytyki literackiej. Jej książka Nonrequired Reading: Prose Pieces to zbiór 97 recenzji rozpisanych na 233 stronach. Jej utwory na język angielski przełożyła Clare Cavanagh.
Adam Mickiewicz
W pierwszych latach romantyzmu w Polsce wiodącą siłą był Adam Mickiewicz. Jego twórczość była ważną inspiracją dla powstań przeciwko imperialnym potęgom. Jest jednym z najważniejszych polskich pisarzy wszech czasów i jest odpowiedzialny za odrodzenie romantyzmu w Polsce.
Mickiewicz w ciągu swojego życia mieszkał w wielu różnych krajach. Urodził się w Nowogródku, który był wówczas częścią Imperium Rosyjskiego. Większość swojego dorosłego życia spędził w Europie. W 1822 roku w Wilnie Mickiewicz wydał swój pierwszy tomik poezji. Zbiór zawierał wiersze miłosne, narracje historyczne oraz wiersze w formie petrarkijskiej.
Mickiewicz studiował na uniwersytecie w Wilnie. Należał też do Towarzystwa Filomatów, które interesowało się liberalną polityką reformatorską. Napisał kilka traktatów politycznych i wygłosił płomienne przemówienia w miastach włoskich.
Mickiewicz ożenił się w 1834 roku z Celiną Szymanowską. Po ślubie żona Mickiewicza cierpiała na chorobę psychiczną. W końcu uległa tej chorobie. Mickiewicz nie miał stałego źródła dochodu. Podczas wojny krymskiej prowadził aktywną działalność polityczną. Pomagał w organizowaniu sił polskich do wojny z Rosją. Był również aktywny w polityce podczas wiosny ludów.
Mickiewicz pracował również jako profesor w College de France. Prowadził wykłady z literatur słowiańskich. Jego utwory zostały wydane również w formie cyklu ballad, gatunku romantycznego wykorzystującego w nowatorski sposób romantyczne motywy ludowe. Ballady mają wyraźnie romantyczny charakter, koncentrują się na poznawczej roli uczucia.
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza było pierwotnie poświęcone Mickiewiczowi, ale zostało zniszczone podczas II wojny światowej. Muzeum znajduje się w Warszawie i posiada tymczasowe eksponaty, które są związane z innymi czołowymi polskimi pisarzami.
Olga Tokarczuk
Wśród najbardziej znanych polskich pisarzy jest Olga Tokarczuk. Powieściopisarka otrzymała kilka ważnych nagród i jest uważana za pretendentkę do literackiej Nagrody Nobla. Jest płodną pisarką, która ma na swoim koncie osiem powieści, opowiadania, eseje i książki dla dzieci.
Debiutancka powieść Tokarczuk, Podróże ludzi księgi, zdobyła Nagrodę Wydawców Polskich za najlepszy debiut powieściowy. Opowiada o wyprawie do klasztoru w Pirenejach. Dwaj bohaterowie wyprawy, polski szlachcic i paryska kurtyzana, poszukują tajemnicy księgi.
Beletrystyka Tokarczuk często porusza tematy o zdecydowanych poglądach. Jej opowiadania są niezwykłe w swojej kompozycji. Bawi się swoimi bohaterami, często przełącza ich między różnymi poziomami narracji. Często pisze o tematach dotyczących jej własnych przekonań politycznych. Prowadzi też kampanię przeciwko złemu traktowaniu mniejszości w Polsce. Jest wegetarianką i ma antyklerykalne poglądy.
Olga Tokarczuk urodziła się 29 stycznia 1962 roku w Sulechowie. Jej ojciec był bibliotekarzem szkolnym. Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim. Po II wojnie światowej jej rodzice przesiedlili się z dawnych wschodnich terenów Polski. Jej ojciec był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Jej pierwsza powieść, Podróże ludzi Księgi, ukazała się w 1993 roku. Otrzymała ona liczne motywy przewodnie. Była to przypowieść o poszukiwaniu przez dwoje kochanków tajemnicy książki. Utwór ten odniósł sukces, zyskując wiele pochlebnych porównań do Gabriela Garcii Marqueza.
Druga powieść Tokarczuk, Pierwotność i inne czasy, ukazała się w 2000 roku. Łączy ona elementy sagi rodzinnej i epopei polskiej historii. Opowieść napisana jest w tradycji realizmu magicznego.
Trzecia powieść Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, ukazała się w 2006 roku. Jej tematem jest społeczność żydowska w Pruszkowie. Jej społeczność żydowska została zniszczona w 1941 roku podczas okupacji hitlerowskiej.
Podobne tematy
