W całej historii niektórzy z największych pisarzy byli wyzywani na różne sposoby, a wiele z najpopularniejszych książek jest wyzywanych do dziś. Na przykład słynna książka Trans-Atlantyk, opowiadająca o dziewczynie zmuszonej do życia w kompleksie apartamentów w Związku Radzieckim, była jedną z pierwszych książek, które zostały zakwestionowane w kontekście literackim. Zakwestionowano również inne książki, takie jak Lalka, która jest uważana za współczesną klasykę – dane te są rezultatem dociekań specjalistów serwisu sorrisosolare.pl.
Witold Gombrowicz
W połowie XX wieku Witold Gombrowicz był jednym z najwybitniejszych pisarzy w Polsce. Był postacią kontrowersyjną, która w swojej twórczości często przedstawiała własne błędne przekonania. Jednak w Polsce Gombrowicz został uznany za ważnego pisarza i ikonę kultury.
Gombrowicz urodził się w zamożnej rodzinie szlacheckiej w Małoszycach koło Opatowa. W 1911 roku jego rodzina przeniosła się do Warszawy. Był najmłodszym z czworga dzieci. W 1922 r. studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie studiował w Institute des Hautes Etudes Internationales we Francji. Poznał Ritę Labrosse, paryskiego handlarza dziełami sztuki. Swoją rodzinę określił później jako „pomiędzy”.
Gombrowicz był gorącym zwolennikiem polskiej kultury. Pisał eseje filozoficzne i opowiadania. Pisał również sztuki teatralne na trzydzieści języków. Jego utwory były publikowane w Polsce, Francji i Niemczech. Nie potrafił jednak docenić uznania, jakim cieszyła się jego twórczość. Jego twórczość jest wciąż słabo tłumaczona na język angielski.
Twórczość Gombrowicza znana jest z zabawnych aluzji i przenikliwych opisów psychologicznych uwikłań bohaterów. Znany jest również z językowej odwagi. Jego proza często przeskakuje między różnymi rejestrami dykcji.
Tadeusz Rozewicz
Do najtrudniejszych książek polskiej literatury należą te autorstwa Tadeusza Rozewicza. Urodzony w 1921 roku w Radomsku Rozewicz był poetą, dramaturgiem i scenarzystą. W 1974 roku został odznaczony londyńskim Medalem Armii Krajowej. Jest również jednym z najbardziej wpływowych współczesnych polskich poetów. W 1976 roku ukazał się jego zbiór Ocalony, i inne wiersze.
Rozewicz studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Na początku lat 50. flirtował z socrealizmem. Pracował jako czeladnik stolarski i magazynier. W 1968 roku przeprowadził się do Wrocławia.
W latach 70. Rozewicz uczestniczył w neoawangardowej Grupie Krakowskiej. W 1982 roku stworzył sztukę Pułapka, która eksplorowała życie bohatera literackiego Franza Kafki. W sztuce grupa chamów z klasy robotniczej jedzie do Auschwitz, gdzie spotyka ich rozczarowanie.
Rozewicz tłumaczył również poezję węgierską. Jego pierwszy angielski przekład nosi tytuł Sobbing Superpower. Jego najnowsze dzieło odnosi się do jego starości.
Poezja Rozewicza jest mocna i szczera. Potrafi łączyć prozę, poezję i dramat w jedną idiosynkratyczną artystyczną całość.
Stanisław Lem
Do najtrudniejszych polskich książek literackich wszech czasów należy twórczość Stanisława Lema. Autor jest filozofem i pisarzem science fiction, który napisał cykl powieści i esejów filozoficznych na temat utopii i dystopii naszej przyszłości.
Jego twórczość jest zwykle opisywana jako podobna do satyrycznego fantasty Franza Kafki. Autor formułował futurystyczne przewidywania dotyczące technologii, kultury i społeczeństwa. Pisał również o dylematach moralnych, z którymi borykają się naukowcy w swojej pracy. Uważany jest za mistrza science-fiction.
Lem urodził się w 1921 roku we Lwowie, mieście, które na początku lat 40. stało się stolicą Ukrainy. Miasto było domem dla dużej populacji żydowskiej. Miasto właśnie stało się kolonią sowiecką. W 1939 roku ojciec Lema był lekarzem. Przekazywał pieniądze na rzecz społeczności żydowskiej w mieście. Podczas wojny naziści wkroczyli do Lwowa, a miasto było oblegane zarówno przez wojska niemieckie, jak i radzieckie.
Ojciec Lema był lekarzem, a on sam zdecydował, że chce robić karierę w medycynie. Jego matka była gospodynią domową. Rodzina Lema miała pieniądze, dzięki czemu udało mu się dostać na uniwersytet we Lwowie.
Lalka Stanisława Wokulskiego
Często wymieniana jako pierwszy przykład fikcji psychologicznej w literaturze polskiej, powieść Bolesława Prusa „Lalka” była badana z wielu powodów. Ostatnio w wielu opracowaniach dokonano przewartościowania powieści jako opowieści o rozpadzie starego świata.
Ważne jest również to, że powieść ta powstała w okresie ogromnych zmian społeczno-gospodarczych w Polsce. Polska została podzielona na trzech okupantów: Rosję, Prusy i Polskę. Królestwo Polskie było częścią imperialnej Rosji. Ale Polacy nigdy nie zaakceptowali rozbiorów. W rzeczywistości powieść obejmuje jeden dzień w 1812 roku, kiedy Polska została podzielona między Rosję i Prusy.
Powieść bada społeczne i kulturowe konstrukcje męskości. Bada również relacje między mężczyznami, kobietami i innymi klasami. Ponadto eksploruje rywalizację mężczyzn i rywalizację między mężczyznami.
Jednym z głównych zarzutów wobec Lalki jest brak bohatera. Nie oznacza to jednak, że powieść jest pozbawiona bohatera. Postać Stanisława Wokulskiego jest postacią złożoną. Wokulski jest członkiem inteligencji, który nie zawsze potrafi dobrze wykorzystać swoje talenty. Wokulski często jest skłócony ze swoimi manierami, ale w końcu akceptuje swoją wartość.
Żanna Słoniowska
Wydany pierwotnie po polsku Dom z witrażem to powieść o życiu czterech pokoleń kobiet we Lwowie. Książka Słoniowskiej została wybrana laureatem Nagrody Conrada, jednej z najbardziej prestiżowych polskich nagród literackich.
Tematem powieści jest witraż w lwowskiej kamienicy. Romans młodej kobiety ze starszym mężczyzną jest punktem wyjścia do poznania przeszłości. To wciągająca historia, w której nie zawsze jest jasne, co się dzieje.
Historia jest opowiedziana z kilku różnych punktów widzenia. Powieść Słoniowskiej to wciągające i ważne dzieło literackie. Wykorzystując miasto Lwów, Słoniowska opowiada o pękniętej przeszłości Ukrainy. To także opowieść o kobiecych tajemnicach.
Akcja powieści toczy się we Lwowie, mieście o wielu różnych nazwach, mieście o burzliwej przeszłości. Różne nazwy pomagają stworzyć poczucie czasu, które czyta się naturalnie dla osób anglojęzycznych. Podczas II wojny światowej Lwów był znany jako Lwów, a następnie pod reżimem sowieckim jako Lwów. W 1991 roku stał się częścią Ukrainy, ale jego różne nazwy przywołują różne czasy i punkty w przeszłości.
Lovetown Witkowskiego
Jedną z pierwszych książek w literaturze polskiej podejmujących temat homoseksualizmu jest Lovetown Michała Witkowskiego. To satyryczne spojrzenie na życie w czasach PRL-u, które wprowadza barwne słownictwo dotyczące praktyk seksualnych.
Powieść Witkowskiego była hitem, gdy ukazała się w Polsce. Zdobyła kilka nagród literackich, znalazła się też na długiej liście Independent Foreign Fiction Prize. To powieść, która nie jest napisana w kodzie realizmu, ale raczej w fuzji winiet, które się przeplatają. Jest pełna autoironii i stanowi niezbędną lekturę dla każdego, kto interesuje się współczesną Polską.
Witkowski, który urodził się w 1975 roku, napisał Lovetown mając 30 lat. Należy do pokolenia postkomunistycznego i pisze w Polsce, kraju, który kiedyś był państwem radzieckim. Jest jedną z wschodzących gwiazd polskiej literatury. Odziedziczył anarchiczną wrażliwość po swoim poprzedniku, Witoldzie Gombrowiczu.
Lovetown jest pełne ostrych komentarzy na temat polskiej sceny gejowskiej. Witkowski przeprowadza wywiady z byłymi chłopcami do wynajęcia, króliczkami dyskotekowymi i drag queens. Wykorzystuje różnej długości historie, by postawić tezę o zderzeniu tradycyjnych i współczesnych wartości.
Trans-Atlantyk
Należący do najtrudniejszych książek literatury polskiej Trans-Atlantyk to na wpół autobiograficzna powieść polskiego pisarza Witolda Gombrowicza. Był on polskim pisarzem mieszkającym przez dwadzieścia pięć lat w Argentynie. Napisał cztery powieści i kilka sztuk teatralnych. Jego twórczość charakteryzuje się absurdalnym, antynacjonalistycznym posmakiem.
Trans-Atlantyk został oparty na doświadczeniach życiowych Gombrowicza jako emigranta. Powieść jest pełna dziwacznego neologizowania. Używa też szalonych słów i posługuje się językiem trudnym do zrozumienia przez angielskich czytelników.
Trans-Atlantyk to zawrotny amalgamat gawęd, figli i romansów. Nagradza czytelników, którzy przedzierają się przez chaos. To satyra na polską tożsamość. Książka dorównuje dziełom późnego modernizmu.
Trans-Atlantyk przewartościowuje także ideę narodowości. Książka pełna jest dziwacznych kalamburów i szalonej inwencji językowej. Nie brakuje też niejasnych polskich odniesień literackich.
Chociaż jest to dobry wybór dla uczących się polskiego, język może być zagmatwany. Angielskim czytelnikom nie jest łatwo zrozumieć niuanse polskiej składni.
Ciekawie jest spojrzeć na inne rodzaje polskich książek. Niektórych postkomunistycznych przywódców dręczy poczucie pustki. Inni gonią za chimerami.
Czesław Miłosz
Podczas II wojny światowej Czesław Miłosz przeżył ponury czas dla Polski. Urodził się w polskojęzycznym ziemiaństwie na Wileńszczyźnie na Litwie. Wychowywał się w mieszanej kulturze dawnego polsko-litewskiego wielkiego księstwa.
Miłosz uczęszczał na uniwersytet w Wilnie. Był gorącym zwolennikiem języka polskiego. Zaangażował się również w podziemny ruch oporu. Jego poezja stała się popularna w Polsce. Był również współpracownikiem ruchu komunistycznego. Po wojnie wstąpił do korpusu dyplomatycznego rządu polskiego.
Oprócz poezji Miłosz był także poetą-filozofem. W przetłumaczonym na język angielski Traktacie o poezji zastanawia się nad miejscem poety w świecie po II wojnie światowej. Stanowi również historyczny przegląd polskiej poezji.
Traktat o poezji składa się z czterech części: Część pierwsza to przegląd historyczny; część druga dotyczy moralności pisania o cierpieniu innej osoby; część trzecia to eksploracja wiary; a część czwarta to próba zrozumienia właściwego miejsca poety w powojennym świecie. Wprowadza też wielu anglojęzycznych czytelników w świat poezji Miłosza.
Podobne tematy
